Hoeveel spanning bouw jij op? 5 gevolgen van te weinig assertiviteit en teveel irritatie

Emoties en inwendige spanning in je werk door te weinig grenzen te stellen aan jezelf en anderen

Herken je dit?

Voor iedereen klaar staan

Je collega’s kunnen altijd een beroep op je doen.
Of het nu gaat om hen te helpen met hun werk of om iets uit te legen als ze iets niet begrijpen. Je staat altijd voor iedereen klaar.

Werkstress

Maar zo stapelt het werk zich wel op. Je hebt het druk en je voelt dat je last krijgt van stress. 
Je raakt inwendig geïrriteerd naar je collega’s toe: “Kunnen ze het niet eens een keer zelf oplossen?” “Waarom vragen ze niet aan een ander om te helpen, waarom altijd aan mij?” of “Ze zien toch dat ik het druk heb?” En langzamerhand bouwt de spanning zich op.
Gelukkig neemt tussendoor regelmatig de spanning af.
Er doen tijdelijk minder mensen een beroep op je, de werkdruk neemt af of je hebt iemand kunnen helpen en dat geeft je een poosje een prettig gevoel. Dat gevoel ebt echter weg als er weer iets gebeurt waardoor jouw stressniveau opnieuw omhoog schiet.

Emoties op het werk in een grafiekje

Je kunt de spanning visueel in een grafiekje brengen.
Eerst neemt de spanning toe en dan een beetje af. Vervolgens neemt je irritatie en spanning nog meer toe en weer een klein beetje af. Maar per saldo stijgt de lijn in de grafiek, totdat deze alleen nog maar een stijgende lijn is en niet meer tussendoor daalt.

Wanneer is het punt bereikt dat de lijn niet verder kan stijgen? Wanneer is de grens van jouw incasseringsvermogen bereikt? En hoe uit zich dat?

Ken je dat spotje nog van een bekende soepfabrikant? 
Eerst lijkt de hoofdrolspeler helemaal in balans, hij helpt iedereen, vindt het belangrijk dat anderen lekker in hun vel zitten. Maar ineens is het over en tot grote verbazing van zijn collega’s explodeert hij en roept heel hard: “Nu even niet!”

Emoties en spanning op het werk lopen op bij jezelf

De reclame is grappig bedoeld, maar voor veel van mijn cliënten heel herkenbaar.
Ze willen graag aardig gevonden worden, willen graag anderen helpen en geven daarom niet voldoende hun eigen wensen en ideeën aan. Het gevolg is dat ze een enorme spanning opbouwen en als deze onverdraaglijk wordt, beginnen te huilen, te schreeuwen of allerlei beschuldigen te uiten naar de persoon die op dat moment in de buurt is. Die persoon schrikt enorm, want het is toch altijd zo’n aardige en behulpzame collega geweest en snapt er niets van.

De gevolgen van zo’n uitbarsting zijn vaak groot:

1. Je zet de relatie met je gesprekspartner onder druk. Niemand vindt het leuk om een schreeuwende collega tegenover zich te hebben. Dat je hiermee vertelt, dat je het niet langer trekt om al dat werk te doen en iedereen te helpen, komt niet aan.

2. Je wilt altijd aardig gevonden worden, maar de uitbarsting werkt juist averechts. Zo’n uitbarsting doet ook iets met jezelf. Je voelt je even opgelucht, maar dat is van korte duur.

3. Het kan de werksfeer aantasten op de afdeling. Niet alleen slaat jouw spanning over op je collega’s, je collega’s zullen je bovendien gaan vermijden. Ze snappen niet hoe een aardige collega zo uit haar panty kan gaan.

4. Het kan zelfs gevolgen hebben voor je beoordeling, zeker als de uitbarstingen vaker gebeuren.

5. Na zo’n uitbarsting voel je je vaak verdrietig, schuldig, leeg, moe en vooral machteloos. Je weet dat je het niet goed aangepakt hebt en dat je al veel eerder had moeten aangeven dat je grens was bereikt.

Leer grenzen stellen op een assertieve manier

De oplossing is om te leren je grenzen op een assertieve manier te communiceren, zodat je tijdig aan kan geven wat jouw wensen, ideeën en belangen zijn.

Je geeft mensen hiermee de gelegenheid rekening met jou te houden en jij krijgt meer innerlijke rust. en het bijzondere is: mensen zullen je uiteindelijk veel aardiger vinden!

Succes!